Nauka zdalna od 29.03 do 02.04.21

Rodzaje palm

Cele ogólne:

• rozwijanie biernego i czynnego słownika dzieci o pojęcia dotyczące wartości: tradycja, szacunek oraz pojęć związanych ze świętami, np. palma, kraszanki, pisanki, miejscami użyteczności publicznej: kino, teatr, muzeum, kukiełka, marionetka, a także zawodami: scenarzysta, aktor, kostiumograf, etnograf;
• rozwijanie umiejętności budowania logicznej wypowiedzi i mowy opowieściowej, w trakcie tworzenia fabuły opowiadania; rozwijanie wyobraźni dzieci;
• doskonalenie percepcji słuchowej przez identyfikowanie dźwięków, dokonywanie analizy i syntezy sylabowej oraz głoskowej wyrazów, czerpanie radości z umiejętności samodzielnego odczytywania wyrazów, zdań i prostych tekstów słowno-obrazkowych; pamięciowe opanowywanie tekstów wierszy i piosenek oraz słownictwa w j. polskim i angielskim;
• stwarzanie możliwości do podejmowania aktywności związanej z czytaniem przez eksponowanie wyrazów do czytania globalnego związanych z omawianym tematem oraz wprowadzanie litery f, F;
• doskonalenie umiejętności przeliczania, dodawania i odejmowania na konkretach, zbiorach zastępczych; posługiwanie się liczebnikami głównymi i porządkowymi; wprowadzenie cyfry 9 i owalu jako figury geometrycznej; stwarzanie możliwości do manipulowania figurami i przedmiotami i obserwacji odbicia lustrzanego; tworzenie osi symetrii przez składanie papieru i obserwowaniu efektów pracy; posługiwanie się monetami w sytuacji zabawy;
• kształtowanie właściwych postaw dzieci, takich jak szacunek do ludzi, ich pracy, zwierząt, przyrody i przedmiotów czy tradycji przez uświadomienie konieczności właściwego zachowania w miejscach użyteczności publicznej, stosowania się do ogólnie obowiązujących norm;
• kształtowanie postaw prorodzinnych i patriotycznych poprzez uświadomienie znaczenia tradycji dla świadomości rodzinnej i narodowej – zwyczaje związane ze świętami, regionem (potrawy, strój ludowy, zwyczaje, muzyka, wytwory ludowe);
• rozwijanie umiejętności muzycznych, wokalnych i tanecznych przez naukę nowych piosenek „Święta wielkanocne”, „Piosenka lalkarza” i tańców „Szewc”, „Klepany”, polonez;
• rozwijanie wrażliwości słuchowej dzieci, stwarzanie możliwości podejmowania aktywności muzycznej – gra na instrumentach, improwizowanie ruchem, dźwiękiem, integrowanie muzyki z plastyką, aktywne uczestniczenie w zabawach tanecznych;
• rozbudzanie ciekawości poznawczej dzieci podczas przeprowadzania prostych doświadczeń, obserwowania ich wyników i wyciągania wniosków na tej podstawie;
• rozwijanie kreatywności i samo­dzielności dzieci w planowaniu i realizacji działań, np. podczas przygotowywania spotkania z okazji Wielkanocy;
• rozwijanie doznań sensorycznych i koordynacji wzrokowo-słuchowo-ruchowej podczas zabaw w KDS;
• rozwijanie sprawności manualnej i grafomotorycznej podczas codziennych czynności samoobsługowych i porządkowych, zabaw konstrukcyjnych, plastycznych, rysowania po śladzie, zabaw w ramach KDS; stwarzanie możliwości do podejmowania prób pisania w liniaturze i w kratce.

Działania na cały miesiąc:

• zabawy dowolne w kącikach tematycznych wg zainteresowań i inwencji dzieci przy niewielkim wsparciu N.;
• kształtowanie umiejętności współpracy w zespole, dochodzenia do kompromisu, dzielenia się zadaniami do wykonania, czerpania radości ze wspólnej pracy dla innych; zachęcanie do wdrażania własnych strategii w sytuacjach trudnych emocjonalnie; zwracanie uwagi na umiejętność wczuwania się w emocje i uczucia osób z najbliższego otoczenia; rozwijanie poczucia włas­nej wartości i wartości działań podejmowanych na rzecz siebie i innych; uświadamianie znaczenia szacunku jako wartości dla budowania właściwych relacji w grupie;
• stwarzanie atmosfery życzliwości i akceptacji przez codzienne zabawy z powitankami, np. Say hello, Hello, friend”– powitanki w języku angielskim;
• kształtowanie codziennych nawyków higienicznych – samodzielne korzystanie z toalety, mycie rąk po skorzystaniu z toalety, po zabawie i przed posiłkiem, mycie zębów;
• wdrażanie do samodzielności przez przygotowanie stolików do posiłków, zajęć, sprzątanie po posiłkach, zabawie, zajęciach, samodzielne ubieranie się i rozbieranie podczas wyjść poza budynek, wybieranie potrzebnych narzędzi i materiałów do zabaw i zajęć i sprzątanie ich po zajęciach i zabawie; pełnienie dyżurów przez dzieci;
• codzienny pobyt na świeżym powietrzu – wyszukiwanie w środowisku lokalnym elementów, które można nazwać tradycyjnymi (charakterystyczne, typowe dla miejsca); zwracanie uwagi na zmiany w środowisku w związku z nadejściem wios­ny – porównywanie wyglądu drzew, krzewów, zwrócenie uwagi na prace wiosenne w ogródkach i na polach;
• zabawy w ogrodzie przedszkolnym z wykorzystaniem piłki: rzuty do celu, odbijanie, po­dawanie do dzieci w kole, np. „Kolory” – zabawa na koncentrację, „The Easter bunny” – zabawa w języku angielskim z pokazywaniem, „Koncert w plenerze” – zabawa twórcza, „Gorąca piłka”- zabawa z rzucaniem, „Wyścig żab” – zabawa z elementem skoku, „Fajerka” – zabawa z toczeniem;
• „Kącik Molika Książkowego” – słuchanie tekstów literackich;
• zestawy ćwiczeń porannych nr 15, 16;
• zestawy ćwiczeń gimnastycznych nr 15, 16.

Temat dnia: Budujemy układ słoneczny.

1. „Wstrzymał Słońce, ruszył Ziemię” – rozmowa. Dzieci składają z 8 części zdjęcie Mikołaja Kopernika, ustalają wspólnie z R., kim jest postać na zdjęciu. Następnie dzieci zdolne układają z rozsypanki sylabowej jego imię i nazwisko i odczytują. R. przypomina wiersz o Mikołaju Koperniku Dzieci podają zapamiętane informacje – kim był, czym się zajmował, co odkrył, jak Ziemia porusza się wokół Słońca. Dla zilustrowania tego wykonują doświadczenie. Na środku stoi lampka stołowa, przed nią leży piłka, na której jest narysowana
   kropka – to nasze miasto. Jedno z dzieci toczy piłkę dookoła lampki, jednocześnie nią obracając. Dzieci starają się wyjaśnić, co się wtedy dzieje (zjawisko dnia i nocy).

Mikołaj Kopernik
Anna Paszkiewicz

Krąży Ziemia wokół Słońca
I choć lat ma już bez liku,
Pewnie nigdy nie słyszała
O niezwykłym Koperniku.
Nie wiedziała, jak nocami
Jasne gwiazdy obserwował.
Badał ruch i obrót planet,
Wszystko mierzył i notował.
Nie wie zatem, jaka prawda
W jego mądrej księdze drzemie.
Że to o nim powiadają: „Wstrzymał Słońce, ruszył Ziemię”

2. „Znaki zodiaku” – rozmowa na podstawie materiałów. Dzieci starają się na podstawie swoich doświadczeń odpowiedzieć na pytania: Co to są znaki zodiaku?
Gdzie można je zobaczyć? Co można zrobić, żeby je zobaczyć? Kto może zobaczyć gwiazdozbiory zodiaku i co jest do tego potrzebne?

3. Tworzymy zodiaki” – zabawa twórcza. Dzieci wymyślają, nie mówiąc innym, jaki znak zodiaku stworzy (mogą to być znaki wymyślone przez dzieci).
Z klocków – gwiazd oraz skakanek lub szarf dzieci budują znak i – jeśli jest wymyślony – nadają mu nazwę.

4. Wędrówka dookoła Słońca” – zabawa dydaktyczna. Dzieci siedzą w kole, na środku leży rysunek Słońca, a obok rysunki planet wraz z podpisami. R. recytuje wiersz fragmentami, a dzieci układają kolejne planety obok Słońca (każdą trochę dalej). R. mówi, że Ziemia to trzecia planeta od Słońca.

Układ Słoneczny
Urszula Kamińska
Na nocnym niebie, jak smuga bieli,
mglista poświata pasem się ścieli.
To galaktyka Drogi Mlecznej,
w niej właśnie leży Układ Słoneczny.
W środku ma Słońce, stąd jego nazwa.
Słońce to wielka, gorąca gwiazda.
Dokoła niego aż osiem planet
po swych orbitach krąży wytrwale.
Najbliżej Słońca Merkury mały,
najmniejszy z planet, skalisty cały.
Druga to Wenus – strasznie gorąca,
a za nią Ziemia – trzecia od Słońca.
Tak, nasza Ziemia, dobrze słyszycie,
jedyna z planet, gdzie tętni życie!
Czwartą z kolei jest Mars czerwony,
pełen skał, pustyń, zimny, zamglony.
Piąta to Jowisz – gazowa kula,
największa z planet, gdzie wiatr wciąż hula.
Szósta to Saturn – gazowy olbrzym,
ze swych pierścieni znany jest dobrze.
Siódmą jest Uran – z lodu i skały,
wokół pierścienie, błękitny cały.
Ostatnia z planet, ósma od Słońca,
to Neptun – burzom nie ma tam końca…
Układ Słoneczny to bez wątpienia,
nasz dom kosmiczny, bo w nim jest Ziemia!
Dzieci odpowiadają na pytania dotyczące treści wiersza: Co znajduje się w środku Układu Słonecznego? Co krąży wokół Słońca? Jak nazywają się kolejne planety Układu Słonecznego? Ile planet liczy nasz Układ Słoneczny? Jakie cechy charakterystyczne mają planety w Układzie Słonecznym? Jak nazywa
się pierwsza (trzecia, piąta…) planeta od Słońca? Którą z kolei planetą od Słońca jest Ziemia (Mars, Jowisz, Neptun…)? W nazwach których planet ukryła się litera p?

5. „Lot rakiety wokół planety” – zabawa ruchowa. Dzieci stoją za krzesłami. Na hasło R.: Połóż lewą (prawą) rękę dzieci kładą na oparciu krzesła właściwą ręką i przy muzyce obiegają krzesło dookoła. Na przerwę w muzyce siadają na krzesłach. Gdy muzyka ma wrócić, R. wydaje polecenie: Wstań. Połóż prawą (lewą) rękę. Start i włącza muzykę. Zabawę można przeprowadzić w języku angielskim. (Put your right/left hand on the chair).

6. „Co spadnie szybciej?” – doświadczenia. Dzieci mają przed sobą niewielki kamień, kilka kartek, plastelinę oraz kartki do notowania obserwacji (A4) z tabelą zawierającą 2 kolumny i 4 wiersze. Dzieci obserwują przebieg eksperymentu i notują na kartkach wyniki. Na górze kartki, we
właściwej kolumnie, rysują symbol przedmiotów, które występowały w eksperymencie. Każda próba będzie powtórzona 3 razy i dzieci mają wykonać 3 zapisy, stawiając X we właściwej kolumnie. Jeśli przedmioty spadną jednocześnie, znak X należy postawić w obu kolumnach. Dzieci wspólnie wymyślają, jak można oznaczyć poszczególne przedmioty, rysują te pomysły i wieszają w widocznym miejscu, np. kamień – owal; kulka papieru – białe koło; kulka plasteliny
– czerwone koło, prosta kartka – czarna pozioma kreska, wałek plasteliny – czerwona kreska. Przed każdą próbą sprawdzają ciężar przedmiotów w dłoniach i oceniają, który jest cięższy.
R. spuszcza przedmioty w parach – zawsze z tej samej wysokości, a dzieci oznaczają ten, który spadnie szybciej. Każdą parę należy upuścić 3 razy.
Po każdej obserwacji dzieci snują przypuszczenia, dlaczego stało się właśnie tak. Na koniec R. wyjaśnia, że przedmioty tej samej wielkości, ale o różnej wadze spadają tak samo szybko. Przedmioty o tej samej wadze, ale o różnej powierzchni spadają z różną prędkością. Wniosek: istotą szybkości spadania jest opór, jaki stawia powietrze, a nie waga spadającego przedmiotu.

Temat dnia: W nieznanej planecie.

1. „Tajemnicza planeta” – zabawa twórcza na koncentrację. Dzieci siedzą w kole. R. trzyma w ręce piłkę i buduje zdanie, np. Astronauta chciał poznać nieznaną planetę. Przekazuje piłkę kolejnemu dziecku, które ma za zadanie powtórzyć usłyszane zdanie i dopowiedzieć inne, które rozwinie fabułę. Kolejne dzieci dopowiadają swoje zdania, a ostatnie stara się opowiedzieć całą historię.
2. Kosmiczna wyprawa ( nauka piosenki)

   1. Kapitan gotowy, załoga w komplecie,
   rakieta się pręży do lotu jak ptak.
   Już klapy zamknięte, skafandry dopięte.
   Trzy, dwa, jeden, zero i nareszcie: START.
   Ref.: Wyprawa kosmiczna, kosmiczna wyprawa –
   nieziemska przygoda, cudowna zabawa!
   Choć raz, choć raz pofrunąć do gwiazd,
   w ten niezapomniany czas.
   2. Już Księżyc siwiutki cylindrem się kłania,
   już Droga, ta Mleczna, porywa nas w dal.
   Tam gwiazdy się śmieją, planety szaleją.
   A Ziemię nam przesłania błękitna mgła.
   Ref.: Wyprawa kosmiczna…
   3. Słoneczko promykiem pozdrawia czerwonym,
   żegnają się z nami i Wenus, i Mars.
   Bo Ziemia już czeka i tęskni z daleka.
   To cud, że ją mamy i ona ma nas.
   Ref.: Wyprawa kosmiczna…
   – Zabawa ruchowa. W rytmie ćwierćnut granych rytmicznie przez R. na bębenku dzieci idą na wyprostowanych nogach i z wyprostowanymi rękami – są astronautami w skafandrach.

   – Aktywne słuchanie piosenki i rozmowa na temat jej treści. Dzieci podczas słuchania piosenki wykonują następujące gesty:
   – przygrywka – przekładają piłkę z jednej ręki do drugiej,
   – zwrotka – uderzają piłką o kolano raz jednej, raz drugiej nogi,
   -refren – toczą piłkę pomiędzy dłońmi.
   Piosenki należy wysłuchać co najmniej 2 razy. R. zadaje pytania do tekstu, a dzieci odpowiadają tak, jak zapamiętały, np. Kto dowodzi rakietą? Czym jest kosmiczna wyprawa? Czym się kłania Księżyc? Co porywa w dal astronautów?
   – Nauka słów refrenu. R. wypowiada tekst frazami, dzieci powtarzają: cicho – z dłońmi złożonymi w tubę przy ustach, głośno – z rozłożonymi ramionami, coraz głośniej – idąc do przodu, coraz ciszej – cofając się, coraz wyżej – wspinając się na palce, coraz niżej – kucając.

3. „Badacze planet” – zabawa sensoryczna. R. zaprasza dzieci do wyprawy na nieznaną planetę. Proponuje zabawę „Taniec w Kosmosie” . Po zabawie stawia przed dziećmi miski z cieczą nienewtonowską , w której są schowane różne drobne przedmioty – kamienie, plastikowe zabawki itp.
Ciecz nienewtonowską przygotowujemy z mąki ziemniaczanej i wody: na 1 kg mąki ziemniaczanej dodajemy ok. 2–2,5 szklanki wody. Ciecz ma się dać ugnieść w kulę, a po położeniu na dłoni – rozpłynąć. R. opowiada: Wylądowaliśmy na planecie, której nie znamy. Jesteśmy dociekliwymi astronautami i badaczami Kosmosu, dlatego chcemy się jak najwięcej dowiedzieć o tej planecie. To są próbki tego, po czym chodzą jej mieszkańcy – sprawdźcie je, zbadajcie, czy może coś się tam kryje, co to jest i do czego może służyć. R. zachęca, by dzieci uderzały dłońmi o podłoże, potem kładły ręce na cieczy, próbowały coś ulepić, znaleźć i obserwowały,
co się dzieje. Dzieci dzielą się swoimi wrażeniami.

Karty pracy  różnica obrazki 2 karta pracy 1