Temat tygodniowy: Jak powstaje książka?
Poniedziałek: Moje książki
Książka – słuchanie opowiadania O. Masiuk
Książka
Olga Masiuk
Do przedszkola miał przyjść pan pisarz, który wymyśla wiersze dla dzieci, a potem
układa z nich książkę i wydaje.
Siedzieliśmy na dywanie i zastanawialiśmy się, jakie pytania można zadać
panu pisarzowi.
– Trzeba zapytać, czy długo pisze taki wiersz – powiedziała Marta.
– Jak krótki wiersz, to krótko pisze, to każdy chyba wie – prychnął Staś.
– A ty skąd wiesz? – rozzłościła się Marta, ale Staś nie zdążył jej odpowiedzieć.
– Ja bym zapytał, czy lubi czekoladę – zaproponował Witek.
– Ale to nie ma nic wspólnego z pisaniem książek. – Jacek się skrzywił.
– A skąd wiesz? – Witek poczuł się urażony.
– Może przeczytam wam jakiś wiersz, żeby łatwiej przychodziły wam do głowy
pytania – powiedziała pani.
Wszyscy się zgodziliśmy, bo nasza pani bardzo ładnie czyta. Wiersz nosił tytuł:
„Czy słońce ma kolce?” i opowiadał o chłopcu, który nieustannie zadawał
pytania, czym strasznie irytował dorosłych.
– Nie podoba mi się ten wiersz – powiedział Tomek.
– Nie mów tak, bo temu pisarzowi będzie przykro – poprosiła Marysia.
– Jemu nie powiem, ale w ogóle przecież mogę. Taki wiersz to każdy umiałby
napisać. Ja ciągle denerwuję mamę, zadając pytania, więc nawet nie musiałbym
nic wymyślać.
– Ale w prawdziwym wierszu muszą być rymy – wtrącił Witek.
– Takie słowa, które do siebie pasują, na przykład Pak-tak albo Pak-rak.
– E tam, rymy nie są trudne – rzekł Tomek lekko. – Woda, kłoda, moda,
roda…
– Co to jest roda? – zapytałem Jacka, ale Marta była szybsza w odpowiedzi.
– Nic. Nie ma takiego słowa. Chwalisz się tylko, ale nie umiałbyś ułożyć wiersza
ani napisać książki – powiedziała Marta do Tomka.
– Bo nie umiem pisać, ale gdyby ktoś zapisywał, co mówię, to ułożyłbym
książkę bez trudu.
– Możesz spróbować ułożyć wiersz – zaproponowała pani. – I wyrecytujesz
go panu pisarzowi, może udzieli ci kilku wskazówek. I może w przyszłości sam
będziesz pisał książki.
Tomek cały dzień trzymał się z boku. Chyba układał ten wiersz, ale wydawał
się coraz smutniejszy.
Usiadłem sobie przy stole, aby obejrzeć dokładnie książkę tego pana pisarza,
który miał przyjść jutro. Była bardzo ładna, miała kolorowe obrazki. Nagle usłyszałem
szept Tomka:
– Paku, Paku! – Tomek schowany był za szafą i dawał mi jakieś znaki. Gdy
podszedłem, zapytał:
– Nie znasz, Paku, jakiegoś wiersza? Bo nic nie mogę ułożyć. Stanąłem na początku.
– Ale masz już początek, to świetnie. Powiedz mi – poprosiłem. I usiadłem
wygodnie, żeby posłuchać wiersza. Zamknąłem oczy, jak robię często, gdy pani
czyta nam wiersze.
– Kapie woda z kranu, kap, kap, kap… – powiedział Tomek i zamilkł. Otworzyłem
oczy.
– I co? Co dalej?
Nie wyglądało to dobrze. Wytężyłem cały swój pakowy rozum, ale nawet pół
rymu nie udało mi się wymyślić.
Rano wszyscy szykowaliśmy się na spotkanie z panem pisarzem. Tomek był
nieswój i widziałem, że dręczy go ten wiersz. Pokręcił przecząco głową, gdy napotkał
mój wzrok, wiedziałem, że nic nie zdołał ułożyć.
Pan pisarz wyglądał sympatycznie. Usiadł z nami na dywanie i zapytał, czy
chcielibyśmy się czegoś od niego dowiedzieć. Przez moment trwała cisza,
aż w końcu Tomek podniósł rękę:
– Jak się pisze wiersz? – zapytał. – Albo książkę.
Pisarz przyjrzał mu się uważnie, a potem milczał chwilę. W końcu wzruszył
ramionami i powiedział:
– Nie wiem. To jakoś samo wychodzi.
Rozmowa na temat opowiadania ukierunkowana pytaniami:
Czym zajmuje się pisarz?; Jaki problem miały dzieci?; Jak nazwane były słowa,
które do siebie pasują?; O co pani poprosiła Tomka?; Jak Tomek poradził sobie
z zadaniem?; O co zapytał Tomek pana pisarza?; Co odpowiedział pan pisarz?; Jak
myślicie, co trzeba zrobić, żeby napisać książkę?
Książka przyjaciółka – zapoznanie z piosenką.
Książka przyjaciółka
sł. Urszula Piotrowska
muz. Magdalena Melnicka-Sypko
Spoglądają z półek książki,
każda okiem do mnie mruga,
tajemnicze śle uśmiechy,
z baśnią jedna, z wierszem druga.
Ref.: I już Piotruś Pan się kłania,
smok wawelski człapie z jamy.
Razem z Pippi Pończoszanką
mnóstwo przygód przeżywamy.
W odwiedziny wnet przybędą
dobra wróżka i Kopciuszek,
Miś Uszatek z przyjaciółmi.
Pięknie ich powitać muszę.
Dbam o kartki i okładki,
ścieram kurze na półeczkach,
więc do książki woła książka:
Przyjaciółką jestem dziecka!
Ref.: I już Piotruś Pan…
„W księgarni” – zabawa dydaktyczna.
rodzic przygotowuje dużo różnych książek, nie tylko dziecięcych. Mogą to być podręczniki, albumy, encyklopedie itp. Dzieci przeglądają je, a później opowiadają o tym, co widziały, wskazują te, które najbardziej im się podobały, i opowiadają o nich. Rodzic wyjaśnia pojęcia: literatura dziecięca, literatura młodzieżowa, literatura dla dorosłych; encyklopedie, podręczniki, albumy. Na koniec rodzic zadaje pytanie: Jak nazywają się miejsca, w których można kupić książki?. Dzieci mogą podać różne odpowiedzi, np. księgarnia, kiosk, sklep, antykwariat itp.
W księgarni- zajęcia dydaktyczne.
„Ulubieni bohaterowie” – odgadywanie zagadek Beaty Gawrońskiej, dotyczących
bohaterów znanych dzieciom książek i bajek:
Biedne te dzieci, w lesie zabłądziły
i do domku z piernika, niestety, trafiły.
(Jaś i Małgosia)
Wilk spryciarz
skrył się wśród górek
i czeka aż nadejdzie…
(Czerwony Kapturek)
Domkiem tego misia jest Stumilowy Las,
bawi się tam z przyjaciółmi przez calutki czas.
(Kubuś Puchatek)
Ten mały chłopiec to chyba kukiełka. Nie do wiary!
Zrobił go z drewna Gepetto stary.
(Pinokio)
Rodzic zadaje pytanie: Dlaczego należy czytać książki? Dzieci odpowiadają, wszystkie
odpowiedzi są dobre.
Praca – wykonanie zakładki do książki.
Rodzic rysuje szablon zakładki na sztywnej kartce. Każde dziecko wycina zakładkę oraz uszy potrzebne do jej ozdobienia. Następnie dziecko dorysowuje oczy oraz doczepia wąsy oraz ogon zrobione z wełny lub sznurka.
Wtorek: W bibliotece
„Kłopoty w bibliotece”- słuchanie wiersza M. Przewoźniaka
Książkom w pewnej bibliotece
nudziło się tak dalece,
że ni z tego ni z owego
zaczęły grać w chowanego.
„Calineczka” się schowała
za ogromny „Atlas” ryb.
Szuka krasnal Hałabała
gdzie się przed nim Plastuś skrył.
Tak się wszystkie wymieszały
że ta pani w bluzce w prążki
chodzi tutaj już dzień cały,
nie znajdując żadnej książki.
-Rozmowa dotycząca treści wiersza: Co stało się pewnego razu w bibliotece? Jakie bajkowe postacie występowały w wierszu? Czym różni się biblioteka od księgarni?
film edukacyjny dla dzieci
Wykonanie karty pracy
Peppa w bibliotece. Po obejrzeniu bajki, rozmawiamy z dziećmi na temat biblioteki, co to jest? Jak należy zachowywać się w bibliotece? Co można znaleźć w bibliotece? Czy należy oddawać książki z biblioteki?
„Moja okładka”- Praca plastyczna. Malowanie farbami/kredkami zaprojektowanej przez siebie okładki książki na papierze A4
Środa: Jak powstaje książka
Rozmowa na temat procesu powstawania książki na podstawie ilustracji
Zwrócenie uwagi na osoby biorące udział w tym procesie.
Poznanie nazw niektórych zawodów związanych z wydawaniem książki: autor,
redaktor, grafik, ilustrator, drukarz.
„Książki na półce”- zabawa dydaktyczna.
Przygotowujemy puste półki i kilka książek. Polecamy dzieciom: Połóżcie na półce 5 książek. Dołóżcie jeszcze 4 książki. Ile jest książek na półce? Weźcie z pudełka tyle klocków, ile jest książek na półce. Dokonujemy przeliczeń w zakresie do 9.
karty pracy- monografia liczby 9
„Dyktando graficzne”.
Każde dziecko dostaje kartkę formatu A4 i komplet kolorowych kredek. Kartka jest przyklejona taśmą klejącą do stolika tak, aby dziecko nie mogło nią manipulować.
Rodzic wydaje polecenia:
Na środku kartki narysuj stół.; Pod stołem narysuj piłkę.; Nad stołem narysuj żółte słońce.; Obok stołu z prawej strony narysuj brązowe krzesło.; Z lewej strony słońca narysuj niebieską
chmurę.; Z prawej strony słońca narysuj różową chmurę.
Po zakończeniu rysowania dzieci wspólnie z rodzicem sprawdzają poprawność wykonania poleceń.
Jak powstaje książka- film edukacyjny
Czwartek: Szanujmy książki
– „Skarga Ksiażki”- uważne słuchanie wiersza J. Huszczy
Jestem książką z dużej szafy.
Wszyscy mówią, żem ciekawa,
więc mnie ciągle ktoś pożycza,
lecz nie cieszy mnie ta sława.
Miałam papier bielusieńki,
ślady na nim Florka ręki.
Pozginał Jaś mi rogi,
Julek na mnie kładł pierogi.
Krzyś ze swym zwyczajem zgodnie,
trzymał mnie aż trzy tygodnie.
Narysował na okładce
Staś diabełka, małpkę w klatce.
Anka, Władka siostra mała,
ta mi kartki dwie wyrwała.
Cóż mi z tego, żem ciekawa,
dłużej żyć tak nie potrafię.
Nie będziecie mnie szanować,
to się na klucz zamknę w szafie.
Rozmowa na temat wiersza: Na co się skarżyła książka? Co należy zrobić, żeby książki się nie niszczyły? Dlaczego należy dbać o książki?
„Kącik książki” – naprawianie i obkładanie książek.
Rodzic przygotowuje papier do pakowania, nożyczki, taśmę klejącą. Dzieci wybierają z kącika te egzemplarze, które należy obłożyć lub naprawić. Wspólnie z N. podejmują odpowiednie działania.
Katy pracy- do wyboru, załącznik
Piątek: Przygody Paka
Gimnastyka buzi i języka:
Mówienie na wydechu – dzieci nabierają powietrze nosem, a następnie na jednym wydechu wypowiadają rymowankę:
Każdy aktor o tym wie ,
Że mówić nie można źle.
Ćwiczenia ortofoniczne: bzzz, brrr
Ćwiczenia języka: wysuwanie języka do przodu- język wąski, język szeroki; liczenie językiem dolnych i górnych zębów; zdmuchanie skrawków papieru z czubka języka ; Ćwiczenia szybkiego wymawiania głoski r
„Przygoda przyjaciela” – wykonanie przez dzieci książek.
Rodzic dla każdego dziecka przygotowuje trzy kartony, klej, kredki i wycinki z gazet – najlepiej z czasopism dziecięcych. Na pierwszej kartce każde dziecko przykleja jeden wybrany przez siebie
wycinek i dorysowuje przygodę przyjaciela związaną z tym wycinkiem. Następnie dostaje
drugą kartkę, przykleja na środku drugi wycinek z gazety i układa ciąg dalszy
swego opowiadania o przyjacielu. Jeżeli nie jest znudzone pracą, może przygotować
kolejną stronę książki. Na koniec z pomocą rodzica zszywa karty i opowiada treść
swojego opowiadania.