20-24.04.2020 Dbamy o środowisko

Temat tygodnia: Dbamy o środowisko

Piosenka na ten tydzień:

ZoZi- Świat w naszych rękach

Dzień 1: Czy powietrze jest czyste?

1.„Przez szybkę” – ćwiczenia słownikowe. N. razem z dziećmi obserwuje pogodę za oknem. Zadaje dzieciom pytania: Jaką mamy dziś pogodę?; Co dzieje się za oknem?; Jak wyglądają drzewa?; Jak wygląda trawa?; Czy widać już wiosnę, a może lato?; Jakie ubrania mają przechodnie?

2.„Gra w zielone” – zabawa orientacyjno-porządkowa. Dzieci maszerują, podskakują bądź biegają po sali w za­leżności od rytmu podawanego przez rodzica Na przerwę w akompaniamencie rodzic głośno podaje nazwę koloru, np. Zielony. Dzieci muszą odszukać podany kolor w sali, podbiec do niego i go dotknąć. Zabawa powtarzana jest kilka razy. Kiedy rodzic poda nazwę innego koloru, dzieci stają prosto i nie ruszają się przez chwilę.

3. „Echo rytmiczne” – ćwiczenia słuchowe – wypowiadanie zrytmizowanego tekstu w połączeniu z ruchem.

Tup tu, Tup tam

Dobrze Tupa znam.

Brud w powietrzu, brud też w lesie,

Brud w piosenkach wiosna niesie.

Ale koniec, ale basta!

Niechaj brudem ktoś inny zarasta!

My już o tym pamiętamy,

Ziemi zniszczyć już nie damy!

Emilia Raczek

– Klaskanie z równoczesnym recytowaniem tekstu;

– Równoczesne maszerowanie i recytowanie tekstu;

– Równoczesne klaskanie, maszerowanie po obwodzie koła z recytacją tekstu;

4. Zabawa z balonami. Każde dziecko dostaje nadmuchany balonik.

-Stara się dmuchać na swój balon tak, aby jak najdłużej unosił się w powietrzu.

Próba odpowiedzi na pytania.

Dlaczego balony nie spadały?

Czym dmuchaliście?

Co wydobywało się z waszych ust?

Skąd powietrze wzięło się w buzi?

Czy można zobaczyć powietrze?

-Dzieci wypuszczają powietrze z balonów na pocięte bibułki, chustki.

Gdzie znajduje się powietrze?

-Dzieci sprawdzają, czy dookoła nich jest powietrze. Wprawiają je

w ruch, wykorzystując tekturki (okładki od bloków, gazety).

Czy powietrze pachnie?

-Dzieci metodą burzy mózgów próbują ustalić odpowiedź na postawione

pytanie. Rodzic podsumowuje, że powietrze jest bezwonne.

Następnie rodzic rozpyla w powietrzu perfumy. Dzieci wąchają powietrze

i zauważają, że pachnie. Czasami powietrze pachnie ładnie (kwiaty,

ciasto), a czasami brzydko (spaliny, śmieci).

-Gdzie znajduje się powietrze? (piłka, koło do pływania, dętka od roweru…) – demonstracja zgromadzonych przedmiotów.
– Czy powietrze jest w wodzie? (doświadczenie- do słoika z wodą nauczycielka wrzuca ziemniak) – tak powietrze jest w wodzie, bo widoczne są pęcherzyki.
-Powietrze jest wszędzie – wypełnia całą powierzchnię wokół nas. Jest w roślinach, w wodzie, w ziemi. Otacza naszą kulę ziemską i ta warstwa nazywa się „atmosferą”. Żeby się przekonać o jego istnieniu trzeba poobserwować jego działanie na rzeczy wokół nas ( dmuchanie na wiatraczek, pokaz latawca…)

– A jakie jest powietrze? (Po wypowiedziach dzieci nauczycielka uogólnia: powietrze jest niewidoczne, bezwonne, nie możemy go posmakować i dlatego często zapominamy, że ono istnieje).
– Czy powietrze jest ciężkie? (wypowiedzi dzieci) – uogólnienie – Tak powietrze ma swój ciężar. W encyklopedii dla dzieci znalazłam informacje, że w średnio dużym pokoju jest 45 kg powietrza.
Spróbujmy je zważyć (doświadczenie z ważeniem baloników – na prowizorycznej wadze z pudełek i ołówka ważymy dwa puste balony przymocowane na końcach ołówka – waga nie wypina się. Potem jeden z baloników dmuchamy – balon z powietrzem wyraźnie opada na dół – wniosek – balon z powietrzem jest cięższy od pustego.

-Do czego jest potrzebne powietrze? (wypowiedzi dzieci np. oddychania, spalania – doświadczenie ze świecami. Zapalamy dwie świeczki, jedną przykrywamy słoikiem. Po pewnym czasie przykryta świeca gaśnie. W sali rozchodzi się specyficzny zapach – trzeba się powachlować.

5.„Na ulicy” – praca z obrazkiem. Rodzic przygotowuje obrazek przedstawiający ulicę lub miasto (widać jadące samochody, kominy fabryk, dym w powietrzu). N. prosi, aby dzieci uważnie przyjrzały się i powiedziały: Co za­truwa powietrze? – Dym

– Jakie dymy spotykamy na co dzień? W jaki sposób powstają dymy? Jakie mają zabarwienie? Dzieci wymieniają źródła dymu: dymy z kominów domów, fabryk, ognisk, pożaru lasu, dym z samochodu, motocyklu, papierosa.

– Czy przebywanie w dymie zapewnia nam zdrowie?  Zwrócenie uwagi na niebezpieczny wpływ dymów (zanieczyszczonego powietrza) na środowisko, zdrowie ludzi, zwierząt i stan roślin.

– W jaki sposób możemy zapobiegać powstawaniu dymów? Czego nie należy spalać w kominkach domowych, piecach, na ogniskach aby nie powstawały „złe, niebezpieczne dymy”?

Nie wolno spalać:  plastików, butelek plastikowych,  foliowych toreb, siatek,  drukowanego kolorowego papieru,  leków, kosmetyków, chemii domowej,  starych opon, dętek,  przewodów, kabli  baterii, żarówek  mokrego drewna, liści

6. Praca plastyczna- kolorowe wachlarze. Dziecko otrzymuje kartkę papieru z bloku. Jego zadaniem jest pokolorować i ozdobić całą kartkę według własnego pomysłu. Rodzic następnie składa kartkę w harmonijkę, na dole spinając klamerką.

Dzień 2: Nie ma życia bez wody

Zagadka – wprowadzenie do tematyki zajęcia.
Służy do picia, służy do mycia,
Bez niej na ziemi nie byłoby życia.
(WODA)
– do czego wykorzystujemy wodę w życiu codziennym?
– gdzie można spotkać wodę? (akweny wodne)

Oglądanie obrazków dotyczących wykorzystania wody w domu. Jak można ją zaoszczędzić? Zachęcanie dzieci do domowych rozwiązań związanych z oszczędzaniem wodnych zasobów.

Wodo, jaka jesteś? – poznanie niektórych właściwości wody w działaniu. Zabawy mające na celu dostarczenie radości, a jednocześnie informacji na temat wody podczas bezpośredniego, bliskiego kontaktu z nią. Stwierdzenie iż woda: przelewa się, można w niej płynąć, jest przezroczysta, można ją pić, wylewa się, jest mokra, można w niej prać, itd.

Laboratorium.

–  Pokazywanie dzieciom wody zamrożonej w różnych pojemnikach – wniosek – musi być zimno, żeby woda zamarzła.

–  Dzieci oglądają masy sypkie, rozpoznają je – wymieniają nazwy. Łączą poszczególne z nich z wodą. Po wymieszaniu stwierdzają: kwasek, sól, cukier, proszek do prania – rozpuszczają się w wodzie. Kasza, mąka, piasek, glina – częściowo, pierwsze nie zmieniają barwy wody, te drugie od gliny czynią ją mętną. Najbardziej kolor wody zmienia glina. Woda z proszkiem pieni się.

–  Zabawa – „Co tonie, co pływa i jak się nazywa”. Dzieci umieszczają na powierzchni wody różne przedmioty. Podczas obserwacji stwierdzają, które przedmioty toną, które utrzymują się na powierzchni wody. Próbują wyciągnąć wnioski z oceny sytuacji „na oko”. Uproszczony wniosek – toną przedmioty ciężkie, zaś lekkie nie.

–  Dzieci oglądają parowanie wody. Nauczycielka trzyma lusterko z uchwytem. Dzieci stwierdzają, że powierzchnia jest gładka i sucha. Gotowanie wody w czajniku elektrycznym. Dzieci obserwują parowanie wody wychodzącej z dziubka czajnika. Nauczycielka wyjaśnia, że ten obłoczek to para wodna – gaz niewidoczny dla oczu, a biała chmurka to już małe kropelki wody w płynie. Dzieci obserwują lusterko nauczycielki – jest ono mokre z kropelkami wody, która spływa w dół. Stwierdzają, że para wodna zamieniła się w płyn.

Rzeka – słuchanie wiersza J. Wanatowicz

Jestem sobie rzeką.

Kto powącha ten ucieka.

Czemu? – zapytacie pewnie.

Co się stało, że tak płaczę rzewnie?

Byłam piękna, byłam czysta,

lecz nie trwało to zbyt długo.

Co się stało moi mili?

Po prostu mnie zanieczyścili

Po wysłuchaniu rodzic zadaje pytania dotyczące treści: O czym był ten wiersz?; Dlaczego rzeka rzewnie płakała?; Jaki zapach miała rzeka?; Jak myślicie, kto zanieczyścił rzekę?

„Jak czystość rzek wpływa na nasze zdrowie?” – rozmowa kierowana pytaniami. Dzieci udzielają swobodnych odpowiedzi na pytanie postawione przez rodzica. W celu usystematyzowania wiadomości dzieci, rodzic zadaje im dodatkowe pytania: Dlaczego należy dbać o czystość rzek?; Co kryje się w zanieczyszczeniach?; Kto mieszka w rzece?; Jak myślicie, rybom i zwierzętom wodnym przyjemniej jest mieszkać w brudnej wodzie?; Skąd się bierze woda w naszych kranach?

Zakręcamy krany – zabawa naśladowcza. N. recytuje wiersz i pokazuje, co dzieci mają robić.

Zakręcamy krany

Emilia Raczek

Z kranu kapie, kap, kap, kap Dzieci klaszczą rytmicznie w ręce.

Woda leci chlup, chlup, chlup. Dzieci na słowa chlup, tupią rytmicznie nogami.

Każdy przedszkolak ratuje przyrodę Obydwo ma rękoma naśladują zakręcanie

I zawsze zakręca lecącą wodę! kranów – pracuje nadgarstek.

„W łazience” – wykorzystanie wiadomości w praktyce. N. razem z dziećmi udaje się do łazienki przedszkolnej i wspólnie sprawdzają, czy wszystkie krany są zakręcone, czy nigdzie nie kapie woda. Wspólnie ustalają dyżur­nego, który będzie codziennie sprawdzał, czy wszystkie krany są porządnie zakręcone po skorzystaniu przez dzieci z łazienki.

Dzień 3. Dzień Ziemi

Słuchanie wiersza A. Widzowskiej „ Przyjaciele przyrody”. Swobodne rozmowy na temat: co robią przyjaciele przyrody?

• Oglądanie dwóch obrazków: pierwszy przedstawiający zielony las ze zwierzętami a drugi las brudny, zanieczyszczony i szary.
• Pytania:

Czym różnią się te obrazki? Czy łatwo rozpoznać, że to jest to samo miejsce? Dlaczego? Który obrazek wam się podoba? Dlaczego?

Czy dzieci z przedszkola wiedzą, że o Ziemię należy dbać? Dlaczego? Do czego zachęca wiersz? Co ma się stać tym, co nie dbają o przyrodę?

Oglądanie filmów edukacyjnych proekologicznych- do wyboru.

 

 

Pokoloruj obrazek

 

Dzień 4: Szanuj zieleń

„Szanujmy zieleń” – historyjka obrazkowa. N. przygotowuje historyjkę obrazkową składającą się z 4 obrazków: Rodzic zadaje dzieciom pyta­nia: Co było najpierw?; Co było potem?; Co się wydarzyło na końcu? Dzieci układają obrazki we właściwej kolejności.

„Gra w zielone” – zabawa orientacyjno-porządkowa. Dzieci maszerują, podskakują, bądź biegają po sali w zależności od rytmu podawanego przez N. Na przerwę w akompaniamencie N. głośno podaje nazwę kolo­ru, np. Zielony. Dzieci muszą odszukać podany kolor w sali, podbiec do niego i go dotknąć. Zabawa powta­rzana jest kilka razy. Kiedy N. poda nazwę innego koloru, dzieci stają prosto i nie ruszają się przez chwilę.

„Jak przedszkolaki szanują przyrodę?” – zabawy słownikowe. Słuchanie rymowanek i próby powtarzania ich.

Nasze przedszkolaki

To są same zuchy.

Przyrodę szanują!

Odpady segregują!

Wody nie marnują!

Dlatego świat uratują!

Emilia Raczek

Rozwiązanie zagadki:
Ma koronę, choć królem nie jest. Pięknie szumi, gdy wiatr wieje.
W lecie chłodzi cię przyjemnie. Zimą stoi nagie, ale nadal piękne. ( drzewo )
Z czego składa się drzewo? Nazywanie i wskazywanie poszczególnych elementów drzewa.
Określanie, które części rosną pod ziemią, a które nad nią.

Słuchanie wiersza R. Pisarskiego „Zielone serce”
Na skwerku rosło drzewko, szeroko, rozłożyście.
srebrzystą miało korę, zielonosrebrne liście .
Słuchali chętnie ludzie, przechodząc koło drzewa,
jak wietrzyk wśród gałązek wesołe piosnki śpiewa.
Lecz przyszedł mały urwis, ukradkiem wyjął nożyk,
bo napis chciał wyskrobać w srebrzystej miękkiej korze.
Wycinał powolutku, literkę po literce.
Nie wiedział, że pod korą zielone płacze serce.
Rozmowa dotycząca treści wiersza; wypowiedzi dzieci na temat wyglądu drzewka, zachowania urwisa, odczuć okaleczonego drzewa.

Praca plastyczna- wiosenne drzewa

 

Rodzic zaprasza dzieci, żeby usiadły w kole. Wysypuje na środku koła różnego rodzaju odpady i pyta dzieci:  Co to jest?  Skąd się biorą śmieci?  Gdzie można spotkać śmieci?  Czy dzieci wiedzą, co się robi ze śmieciami? Gdzie powinny trafić?  Czy wiedzą, co to jest segregacja odpadów?  Jakie znają kolory pojemników?  Czy wiedzą, jakie śmieci powinny do nich trafić?

Rodzic pokazuje w różnych kolorach Wyjaśnia dzieciom przeznaczenie poszczególnych pojemników. Wskazuje na konkretnych przykładach, do którego pojemnika, jakie odpady wrzucamy.

Zabawa ruchowa „Śmieciarki” – Dzieci zamieniają się w „śmieciarki”. Kiedy rodzic puszcza muzykę, dzieci – śmieciarki jeżdżą po mieście – sali i szukają śmieci. Każde dziecko bierze jeden przedmiot. Gdy rodzic przestaje grać, dzieci – śmieciarki udają się do właściwego pojemnika i zatrzymują się obok niego. Rodzic pyta kolejno dzieci, z jakiego tworzywa mają śmieci i czy prawidłowo odszukały pojemnik. Dzieci wrzucają śmieci do odpowiednich pojemników. Zabawa trwa do momentu, aż wszystkie śmieci zostaną posegregowane.

Rodzic mówi dzieciom o tym, że ważne jest segregowanie odpadów do odpowiednich pojemników. Kiedy odpady są posegregowane, można z nich stworzyć nowe rzeczy. Ponowne wykorzystanie i przetworzenie odpadów nazywane jest recyklingiem. Rodzic pokazuje dzieciom znak recyklingu. Rodzic pyta dzieci, co można zrobić z odpadów, do czego można je wykorzystać?

Rodzic proponuje dzieciom, aby z odpadów zrobiły instrumenty muzyczne. Pokazuje, jak zrobić grzechotkę z butelki, bębenek z kartonika, ozdobić dwa kubeczki od jogurtów do stukania o siebie nawzajem. Po zakończeniu pracy, dzieci segregują pozostałe niepotrzebne odpady do właściwych pojemników.

Karta pracy – załącznik 16
16