Temat dnia: Wyprawa na biegun.
- • „Gdzie jest biegun?” – zabawa dydaktyczna. Prezentujemy dzieciom globus, zaznaczamy na globusie bieguny. Wyjaśniamy, że biegun to miejsce, do którego dochodzi mało promieni słonecznych, dlatego jest tam bardzo zimno (stąd nazwa bieguny zimna). Mówimy, że mamy dwa bieguny:
północny, na górze globusa, i południowy, na dole. Mówimy również o dwóch krainach zimna, Arktyce (w pobliżu bieguna północnego)
i Antarktydzie (na południu)
Dzieci odczytują nazwy: Arktyka, Antarktyda. Omawiamy różnice między Arktyką i Antarktydą. Mówimy, że w Arktyce żyją m.in. niedźwiedzie polarne, lisy polarne i morsy. Na części terenów mieszkają też ludzie, Iniuci, zwani Eskimosami.
Na Antarktydzie (która jest jednym z kontynentów) niedźwiedzi
nie ma, są za to liczne pingwiny (m.in. cesarskie i Adeli), foki, lamparty morskie, orki i wieloryby. Nie mieszkają tam na stałe żadni ludzie. Przyjeżdżają tylko naukowcy, którzy spędzają wtedy czas w stacjach badawczych .
2. „Wyprawa polarnika” – zabawa dydaktyczna. Gromadzimy na stoliku różne przedmioty (lub zdjęcia). Zadaniem dzieci jest wybranie i ułożenie wokół plecaka tych, które przydadzą się podczas wyprawy polarnej (ciepłe, nieprzemakalne buty i rękawice, maska, ciepłe skarpety, kominiarka, czapka uszanka, rakiety śnieżne, specjalne sanki, śpiwór).
Przedstawiamy postać Marka Kamińskiego – polskiego podróżnika, polarnika, który zdobył obydwa bieguny (w ciągu roku).
Dzieci oglądają zdjęcia ekwipunku, sprawdzają, czy dokonały dobrego wyboru przedmiotów
dla polarnika. Pod zdjęciem umieszczają napis polarnik (dzielą go na sylaby i głoski).
POLARNIK
3. „Śniadanie Inuitów” – zabawy matematyczne. Dzieci siedzą w kole, każde ma tackę, dowolne liczmany, cyfry 1–7, znaki matematyczne +, =. Układamy na dywanie obrazki (np. ryby), a dzieci wymyślają zadanie i układają na tackach swoje liczmany tak, by móc je przeliczyć i podać wynik,
np. Rodzic układa na dywanie 3 duże ryby i 2 małe, dzieci układają zadanie: Mama przygotowała na śniadanie 3 duże ryby i 2 małe. Ile ryb w sumie przygotowała mama? (kombinacja dowolna w zakresie 7).
4. „W krainie zimna” – rozmowa na podstawie zdjęć. Poznanie sposobu życia, wyglądu i ubioru Inuitów, czytanie globalne wyrazu Inuita. Prezentujemy zdjęcie igloo.
Wyjaśniamy; Polarnicy, którzy wyruszyli na wyprawę, zauważyli, że zbliża się noc. Mają daleko do stacji badawczej, więc aby przetrwać mróz, budują igloo. Dawniej w igloo mieszkali Inuici, zwani Eskimosami.
Dziś już bardzo rzadko budują igloo, raczej tylko po to, by podtrzymać tradycję. Igloo to dom z brył śniegu. Bryły wycina się nożami i układa jedna na drugiej. Miejsce łączenia bloków należy wylepić śniegiem, by je uszczelnić. Igloo nie ma okien ani balkonu – ma tylko bardzo małe wejście. W środku jest ciemno, dlatego zapala się lampkę oliwną, która daje światło i ciepło.
Na ziemię kładzie się kilka warstw skór zwierzęcych, aby nie zmarznąć.
Demonstrujemy wyraz IGLOO, zwraca uwagę na pisownię i wymowę; dzieci wymieniają litery. Prezentujemy zdjęcia Inuitów – dzieci opowiadają o ich wyglądzie (mają bardzo ciemne, proste włosy i małe, skośne
oczy), ubiorze (dominuje strój wykonany ze skór, by dawał ciepło), sposobie poruszania się (poruszają się saniami, które ciągną psy, a obecnie też skuterami śnieżnymi). Prezentujemy wyraz INIUITA, dzieci wymieniają litery, odczytują. Jako ciekawostkę opowiadamy o stroju Inuitow: Kurtki, aby dawały więcej ciepła, nie mają guzików, zamków, są wkładane przez głowę. Od środka
są obszyte futrem. Buty są wysokie, w środku i na podeszwie mają futro. Dlaczego? Aby się nie ślizgać. Malutkie dzieci nie są wożone na sankach czy w wózkach. Ich mamy mają duże kaptury pokryte futrem, w których noszą dzieci, by było im ciepło. Dziś Inuici coraz częściej mieszkają w miastach i miasteczkach na północy i upodabniają swój styl życia do naszego.
5. „Sprawny jak Inuita” – zabawa ruchowa.\wyjaśniamy dzieciom że Inuici są bardzo sprawni: świetnie wspinają się na góry lodowe, są szybcy i zahartowani. A wszystko dlatego, że od najmłodszych lat ćwiczą. Zapraszamy dzieci do wykonania kilku ćwiczeń: bieg na palcach dookoła pokoju, skakanie na jednej nodze, przechodzenie przez szalik, pompki na podwyższeniu
(klęk prosty, ręce oparte o ławeczkę lub krzesło).
Niestety książki zostały w przedszkolu dlatego zachęcam do zrobienia innych kart pracy.